Η Ολίβια Μαίρη Ντε Χάβιλαντ όπως ήταν το πλήρες όνομα της ήταν η τελευταία μεγάλη ηθοποιός της χρυσής εποχής του Χόλυγουντ.
Γεννήθηκε το 1916 στο Τόκιο από Βρετανούς γονείς και έναν χρόνο μετά ήρθε στον κόσμο η αδερφή της Τζόαν Ντε Χάβιλαντ με την οποία βρισκόταν σε μόνιμη κόντρα που εξελίχθηκε σε έχθρα όταν και οι δύο αποφάσισαν να ασχοληθούν με την υποκριτική.
Προκειμένου όμως να μην υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο γυναικών η Τζόαν πήρε το επίθετο της μητέρας της Λίλιαν Φοντέιν που λίγα χρόνια πριν είχε προσπαθήσει κι αυτή να ασχοληθεί με την υποκριτική δίχως όμως επιτυχία.
Η Ολίβια ξεκίνησε την καριέρα πριν καν κλείσει τα 16 της χρόνια όταν το 1932 σε μια ερασιτεχνική παράσταση υποδύθηκε την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Μάλιστα αυτή η παράσταση στάθηκε αφορμή ο πατριός της να μην της επιτρέψει να ξαναγυρίσει στο σπίτι.
Στη συνέχεια έπαιξε σε 8 ταινίες με τον Έρολ Φλιν ενώ η καταξίωση ήρθε όταν επιλέχθηκε για να υποδυθεί την καλοκάγαθη Μέλανι Χάμιλτον στην θρυλική υπερπαραγωγή του 1939 “Όσα παίρνει ο άνεμος“. Ρόλος που της χάρισε μια υποψηφιότητα στα Όσκαρ για βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου το οποίο όμως έχασε από την αφροαμερικανή συμπρωταγωνίστρια της Χάτι ΜακΝτάνιελ.
Κατά καιρούς σε διάφορες συνεντεύξεις της είχε εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια για την συμπρωταγωνίστρια της Βίβιαν Λη όπως και για τον Κλαρκ Γκέιμπλ με τους οποίους ωστόσο δεν ξανά συνεργάστηκε ποτέ.
Το 1943 κατέθεσε αγωγή εναντίον της Warner bros ζητώντας την λήξη του επταετούς συμβολαίου της επειδή διαφωνούσε με τις επιλογές της εταιρίας στους χειρισμούς της καριέρας της όπως και για τα δικαιώματα των ηθοποιών.
Τελικά τα κατάφερε και στις 3 Φεβρουαρίου του 1945 αποδεσμευτηκε με την συνέχεια να αποδεικνύεται εξαιρετικά ανοδική αφού πρωταγωνίστησε σε σπουδαίες ταινίες όπως το κοινωνικό δράμα του 1946 “Δώσ’ μου πίσω το παιδί μου” που για την ερμηνεία της κέρδισε το Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου. Στην απονομή η αδερφή η της έσπευσε να την συγχαρεί όμως η Ολίβια Ντε Χάβιλαντ την αγνόησε επιδεικτικά .
Τρία χρόνια μετά το 1949 ξανακέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο για την “Κληρονόμο” του Γουίλιαμ Γουάιλερ. Επίσης ήταν κάτοχος δύο χρυσών σφαιρών και το 1960 απέκτησε το δικό της αστέρι στην λεωφόρο της δόξας του Χόλυγουντ.
Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε δύο παιδιά ενώ είχε και πολλές σχέσεις με πιο γνωστές αυτές με τον συνάδελφο της Τζέιμς Στιούαρτ και τον Τζον Χιούστον που διεκδικούσε και η αδερφή της με την οποία στα μέσα της δεκαετίας του ’70 διέκοψε οποιαδήποτε επαφή.
Η ίδια ύστερα από κάποιες ακόμα ταινίες και μερικές πετυχημένες μίνι τηλεοπτικές σειρές αποσύρθηκε από την υποκριτική που τόσο πολύ αγάπησε. Μάλιστα το 1982 υποδύθηκε και την Βασίλισσα Ελισάβετ στην ρομαντική τηλεταινία “Τhe royal romance of Charles and Diana” που εξιστορούσε την γνωριμία και την σχέση του Πρίγκηπα Κάρολου με την Λαίδη Νταιάνα.
Το 2003 ως κάτοχος δυο βραβείων Όσκαρ εμφανίστηκε στην 75η απονομή όπου καταχειροκροτήθηκε από όλους τους συναδέλφους. Ενώ το 2017 κατέθεσε αγωγή εναντίον του καναλιού Fox και του Ράιαν Μέρφι διαφωνώντας για την απεικόνιση της σχέσης μεταξύ της Μπέτυ Ντέιβις και της Τζόαν Κρόφορντ στην τηλεοπτική σειρά “Feud”. Παρόλο που για τον δικό της χαρακτήρα που υποδύθηκε η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς δεν είχε κάποιο πρόβλημα.
Την ίδια χρονιά λίγο πριν τα 101 γενέθλια της έλαβε από την Βασίλισσα Ελισάβετ το χρίσμα της “Dame” το γυναικείο αντίστοιχο του ιππότη. Κι έτσι έγινε η μεγαλύτερη σε ηλικία που έλαβε αυτή την τόσο σημαντική διάκριση. Λίγα χρόνια πριν, το 2008 είχε τιμηθεί κι από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόρτζ Μπούς με το “Εθνικό μετάλλιο των τιμών” και το 2010 χρίστηκε από τον Νικολά Σαρκοζί “Chevalier” δηλαδή “Ιππότης της Λεγεώνας της τιμής”
To 2019 σε ηλικία 103 ετών χάρισε στους θαυμαστές της ένα όμορφο στιγμιότυπο όταν φωτογραφήθηκε να κάνει ποδήλατο αναπαριστώντας μια παλαιότερη δική της φωτογραφία.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έμενε στο Παρίσι που λάτρευε και όπως ανακοίνωσε η ατζέντης της απεβίωσε από φυσικά αίτια στις 25 Ιουλίου 2020 ακριβώς 25 ημέρες μετά τα 104 γενέθλια της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ