Ο χαρακτήρας της Αποστολίας που υποδύεται στις 8 Λέξεις, ο τρόπος με τον οποίο θα εξελιχθεί η σχέση της με τον Άκη Αρώνη, οι σοροί καταγγελιών αναφορικά με την κακοποίηση στο χώρο του θεάτρου, ο πατέρας της Δημήτρης Χριστόφιας που υπήρξε ένας από τους πιο λαοφιλείς προέδρους της Δημοκρατίας της Κύπρου, αλλά και η απώλεια του που την συγκλόνισε! Η Χριστίνα Χριστόφια εξομολογείται στο 7ΜΕΡΕΣΤV και τον Γιάννη Βίτσα άγνωστες στιγμές της.
Τι αγαπάς στην Αποστολία;
Την απλότητα, την ευθύτητα της και το ότι είναι άνθρωπος που αγκαλιάζει τους άλλους. Είναι ειλικρινής με τα συναισθήματά της, δεν έχει δεύτερες σκέψεις και δεν είναι υπολογιστική. Αγαπώ την τιμιότητα της.
Είναι ερωτευμένη με τον Άκη Αρώνη και εκείνος ουσιαστικά όμως τρέφει συναισθήματα για την ίδια.
Υπάρχουν αισθήματα και από τους δύο. Το ζήτημα όμως είναι πως τα αποκωδικοποιούν. Η Αποστολία είναι ξεκάθαρη πια στην άποψη της πώς η απόσταση είναι ο μοναδικός δρόμος, εφόσον δεν υπάρχει ανταπόκριση. Δεν απαιτεί από τον Άκη να αισθάνεται, όπως εκείνη. Εξακολουθεί να τρέφει αισθήματα απέναντί του.
Ο πατέρας σου Δημήτρης Χριστόφιας υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της Κύπρου. Πως είναι να μεγαλώνεις έχοντας έναν τόσο ενεργά πολιτικά μπαμπά ;
Ο Χριστόφιας δεν ήταν πολιτικός καριέρας. Εξαιτίας της διαδρομής και της διαπαιδαγώγησης του στο λαϊκό κίνημα της Αριστεράς , αναδείχθηκε ως πρώτος μεταξύ ίσων στο ΑΚΕΛ και υπηρέτησε την υπόθεση της εργατικής τάξης και στη συνέχεια τον κυπριακό λαό ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν ήταν από τζάκι, αλλά γόνος φτωχών ανθρώπων. Μ’ αυτή την απλότητα πορεύτηκε έως το τέλος. Όσον αφορά το πως εμείς αντιλαμβανόμασταν αυτή την πορεία , θα σου έλεγα φυσιολογικά. Είμαστε ένας μικρός τόπος. Οι απλοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν με εκτίμηση και με αγάπη τον πατέρα μου. Εξαιτίας της τιμιότητάς του, της ευθύτητας του και του γεγονότος ότι δεν εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου , υπήρξαν ανηλεής επίθεση κάποια στιγμή απέναντί του. Δεν θα πω ότι δεν μας επηρέαζε αυτό το γεγονός. Το βλέπαμε όμως πολιτικά. Είχαμε πλήρη συνείδηση γιατί συνέβαινε.
Σου λείπει ο μπαμπάς σου;
Φυσικά. Μου λείπουν οι κουβέντες μας, η αγκαλιά του… Αισθάνομαι την απουσία του σε όλα, όσα κάνω. Ήταν ένας ανοιχτός άνθρωπος. Συζητούσαμε τα πάντα.
Είναι μια ανοιχτή πληγή ο θάνατός του;
Δεν μπορείς μέσα σε ενάμισι χρόνο να ξεπεράσεις τον θάνατο του πατέρα σου. Δεν ξεχνιέται ο άνθρωπος σου.
Αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, υπάρχουν σοροί καταγγελιών συναδέλφων σου, αναφορικά με την κακοποίηση στο χώρο του θεάτρου.
Φοίτησα στο Εθνικό θέατρο, σε μια περίοδο που δεν ανθούσαν τέτοια φαινόμενα. Δυστυχώς όμως υπάρχουν αυτού του είδους οι συμπεριφορές… Δε θα πω ψέματα ότι δεν ακούγαμε ότι γινόντουσαν γενικότερα στο χώρο. Είχαμε φωτισμένους ανθρώπους για καθηγητές. Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο Ιάκωβος Ψαράς μας χειρίστηκαν με πολύ αγάπη και σεβασμό. Είναι αναγκαία η συζήτηση που ανοίχτηκε. Ευτυχώς που ανοίγεται πια η συζήτηση για να μπουν τα πράγματα στην θέση τους. Για ορισμένους – κακώς -στον καλλιτεχνικό χώρο τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Είναι απαράδεκτο. Πρέπει να υπάρχει θεμελιωμένος κώδικας συμπεριφοράς γιατί είναι δουλειά. Δε μπορεί οποιοδήποτε αρρωστημένο μυαλό να καταπατά τα όρια και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Θεωρώ δυστυχώς ότι αυτά δεν ισχύουν μόνο στο χώρο του θεάτρου. Απλώς στον δικό μας χώρο, επειδή οι άνθρωποι είναι πιο εκτεθειμένοι στην δημόσια σφαίρα , ίσως είναι πιο εύκολο να ακουστούν.