Τολμά, πειραματίζεται και ποτέ δεν επαναπαύεται στις πολλές επιτυχίες που έχει διαγράψει όλα αυτά τα χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο. Το αντίθετο. Αμφιβάλλει, αμφισβητεί τον εαυτό της, αναμετριέται με τις προσωπικές της δυνάμεις κι αυτό την κάνει να ξεχωρίζει. Ο λόγος για την Ιωάννα Παππά που δεν χρειάζεται συστάσεις. Τη φετινή σεζόν, μετά από πολλά χρόνια αποχής, επέστρεψε στη μικρή οθόνη με τη σειρά «Έξαψη» στο MEGA με έναν, φυσικά, πολυδιάστατο ρόλο.
Πρωταγωνιστείτε σε τηλεοπτική παραγωγή ύστερα από 15 χρόνια τηλεοπτικής απουσίας. Η επιστροφή του ΜEGA, ενός καναλιού που στήριζε πάντα τη μυθοπλασία, ήταν ένας λόγος που σας έπεισε;
«Έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο σε συνάρτηση με τους συντελεστές, δηλαδή τους ηθοποιούς και το σκηνοθετικό κομμάτι».
Το γεγονός ότι φέτος οι θεατρικές αίθουσες έμειναν κλειστές ήταν ένας ακόμη λόγος;
«Υπήρχε χρόνος για τα γυρίσματα, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα ήταν εφικτό καθώς είναι ιδιαίτερα απαιτητικά. Ούτε αυτό το καστ των ηθοποιών θα καταφέρναμε να είμαστε αν ήταν ενεργή η φετινή σεζόν. Τώρα ετοιμάζομαι για το Φεστιβάλ Επιδαύρου με τις “Βάκχες” σε σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη και τον επόμενο χειμώνα για το έργο “Οι μάγισσες του Σάλεμ”. Πέρυσι ματαιώθηκαν αρκετές παραγωγές. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη επενδύουν σε καλλιτεχνικές προτάσεις, οπότε θα γίνει ένα ξεκίνημα με περιοριστικά, βέβαια, μέτρα, δυσκολίες και κάποιες απώλειες λόγω της κατάστασης που βιώνουμε. Κάθε επανεκκίνηση έχει πιο αργό ρυθμό. Το ζητούμενο είναι να είναι μόνιμη και ουσιαστική. Τα πράγματα λογικά θα είναι περισσότερο διαχειρίσιμα».
Το ευχάριστο είναι ότι γίνεται, όπως είπατε, η επανεκκίνηση. Δεν ξέρω πώς το κάνετε αλλά στη σκηνή, όπως και στην οθόνη, παρασύρετε κάθε φορά τον θεατή στην ιστορία που αφηγείστε.
«Νιώθω ότι η εμπλοκή με τον ρόλο πρέπει να είναι απόλυτη. Το να σκιαγραφήσεις έναν χαρακτήρα εξαρτάται από το πόσο δομημένος είναι, από το έργο αλλά και τη γραφή για να σου δώσει τα υποκριτικά εργαλεία. Το επάγγελμά μας απαιτεί μια βαθιά πίστη σε ένα συγκεκριμένο εγχείρημα κι έτσι επιτυγχάνεται ένα αποτέλεσμα που θα παρασύρει τον θεατή. Αυτός είναι ο στόχος μου κάθε φορά και νιώθω ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη για το επόμενο βήμα που αποτελεί ένα πειραματισμό. Γιατί η αλήθεια είναι πως όταν κάθε φορά μπαίνουμε σε έναν καινούριο κόσμο, ποτέ δεν είμαστε σίγουροι για το αν θα πετύχει, αν θα αρέσει ή αν θα έχει ανταπόκριση. Όμως οφείλουμε να προτείνουμε και να καινοτομούμε».
Έχετε κερδίσει το Θεατρικό Βραβείο Κοινού τρεις φορές καθώς και το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Οι διακρίσεις αυτές ένα έναυσμα για να πάτε παρακάτω;
«Είναι σημαντικές ειδικά όταν προέρχονται από το ίδιο το κοινό. Ωστόσο, αν δεν υπάρχει αυτή η επιβράβευση, αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσεις να κάνεις το καλύτερο δυνατό που μπορείς. Οι ηθοποιοί έχουμε συνέχεια την αμφιβολία, έναν μόνιμο αγώνα με τον εαυτό μας και μια αναμέτρηση με τις προσωπικές μας δυνάμεις. Και κάτι γίνεται και βλέπεις ότι αυτή η προσπάθεια έχει αποδώσει. Αλλά μετά από λίγο ξαναμπαίνεις στη διαδικασία της διερεύνησης. Είμαστε συνέχεια μεταβαλλόμενοι και ως άνθρωποι και ως καλλιτέχνες και η δουλειά μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά».
Στην τηλεόραση ένας χαρακτήρας «χτίζεται» από την αρχή. Ο ρόλος της Εβίτας Αξιώτη στην «Έξαψη» είναι πολυδιάστατος. Ποια στοιχεία της ξεχωρίσατε;
«Η σειρά ολοκληρώνεται σε 72 επεισόδια οπότε είχαμε μια σκαλέτα για να δομήσουμε τους χαρακτήρες. Για μένα υπάρχουν δύο άξονες. Ότι έχει γίνει μητέρα δύο παιδιών εδώ και αρκετά χρόνια και το γεγονός ότι έχει περιχαρακώσει τη ζωή της και νιώθει ασφάλεια μέσα σε αυτή. Δεν θα μπορούσε να μην έχει προγραμματισμό. Η καταγωγή της άλλωστε της έχει επιβάλλει έναν τρόπο ζωής στον οποίο πρέπει να αντεπεξέλθει βάσει των απαιτήσεων των γονιών της. Έχει ένα δύσκολο συναισθηματικά παρελθόν και από νωρίς ένιωσε τη ματαίωση της ερωτικής απογοήτευσης με τον Κωστή. Αμέσως πέρασε στο επόμενο βήμα χωρίς να γνωρίζει ότι είναι έγκυος και όλο αυτό είχε μείνει θαμμένο κάπου στο παρελθόν. Σιγά-σιγά το προηγούμενο καλοκαίρι αποφάσισαν με τον άντρα της να δουν τους γονείς της, γιατί τους απέφευγαν καθώς ο Αλέξανδρος δεν ήταν αποδεκτός κι άρχισαν οι ανατροπές στη ζωή της η μια μετά την άλλη. Πρώτα ο χωρισμός, μόλις γνωστοποιήθηκε η παρουσία του τρίτου προσώπου, μετά η αποκάλυψη της πατρότητας της κόρης της, και τώρα ο καρκίνος με τον οποίο παλεύει. Πρόκειται για ένα πλάσμα που δεν εξωτερικευόταν, εξομάλυνε τις άσχημες καταστάσεις και στρογγύλευε τις γνώμες. Όμως βλέπει τη θετική πλευρά στα πράγματα και το δίκαιο των ανθρώπων που έχουν φοβηθεί στη ζωή τους».
Η αλήθεια είναι πως η Εβίτα είναι γήινος χαρακτήρας.
«Είναι πιο γήινη από την οικογένειά της με την οποία ποτέ δεν ταυτίστηκε στη νοοτροπία και ήθελε το κάτι διαφορετικό, αλλά δεν έβρισκε τον τρόπο. Δεν έκανε την επανάστασή της, δεν ξέσπασε και όλο αυτό βγαίνει στην επιφάνεια σε διάφορες μορφές, είτε με το ότι αποκαλύφθηκε ότι είχε έναν γάμο που δεν είχε γερές βάσεις είτε με την αρρώστια».
Η αρρώστια θα ενώσει την οικογένεια;
«Πάντοτε οι δύσκολες στιγμές είτε διαλύουν είτε φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Οι ευχάριστες και οι δύσκολες καταστάσεις κρίνουν τις σχέσεις».
Ο Αλέξανδρος απομακρύνεται από την Κλαίρη. Είναι από τις τύψεις του για την Εβίτα;
«Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω. Ίσως και να συνειδητοποιεί ότι βιάστηκε να πάει σε κάτι άλλο στο οποίο οδηγήθηκε προφανώς από αντίδραση καθώς δεν ήταν ικανοποιημένος μέσα στον γάμο του. Προέκυψε μια περιπέτεια που τον βρήκε σε μια τρωτή στιγμή. Είναι ρεαλιστικό και συμβαίνει. Όταν περάσει λίγος χρόνος και γνωρίζεσαι με αυτόν το νέο άνθρωπο στη ζωή σου, μπορεί να σκεφτείς ότι ήταν ο ενθουσιασμός της καινούριας γνωριμίας και να συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχει τελικά μεγάλο χάσμα μεταξύ σας. Εδώ φαίνεται ότι η σχέση της Εβίτας και του Αλέξανδρου, όσα προβλήματα και να έχει, είναι γερή, με αγάπη και κατανόηση. Έχουν προσπεράσει πια την προβληματική ζώνη, λέγοντας αλήθειες ο ένα στον άλλον και αυτό τους βοηθάει».
Η Εβίτα έχει συγχωρήσει τον Αλέξανδρο;
«Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή η κατάσταση της υγείας της δεν της επιτρέπει να μείνει σε αυτό που είχε συμβεί πριν τον χωρισμό. Καταλαβαίνει τι σημαίνει πραγματικά ζωή γιατί μπαίνουν άλλες προτεραιότητες καθώς είναι σε οριακό σημείο και βλέπει διαφορετικά τους ανθρώπους».
Ο Κωστής επίσης της συμπαραστέκεται. Θα κοιτάξουν να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο χωρίς ενοχές;
«Η σχέση που κάποτε πάγωσε και δεν προχώρησε, με τα τόσα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, δεν ξέρω πόσο ευτυχισμένο τέλος μπορεί να έχει κι αν της αναλογεί χώρος από τη στιγμή που δεν εξελίχθηκε όταν έπρεπε να συμβεί».
Θα αποδεχτεί η Εβίτα και τη Βίκυ Βούλγαρη;
«Περνούν σε ένα στάδιο καλύτερης επικοινωνίας».
Επιστρέφει και η Ζωή, ο μεγάλος έρωτας του Τζώρτζη και πατέρας της Βίκυς.
«Η δομή της σειράς είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να βλέπουμε το τώρα αλλά να κοιτάμε προς τα πίσω για να μαθαίνουμε πώς προέκυψαν οι σημερινές καταστάσεις. Οπότε μέχρι το τελευταίο επεισόδιο θα ανατρέχουμε στο παρελθόν και σε πρόσωπα που έχουν παίξει ρόλο στη ζωή των βασικών ηρώων ώστε να πάρουμε τη μεγαλύτερη εικόνα της ιστορίας».
Θα μάθει σύντομα η Εβίτα την εμπλοκή της μητέρας της στην απόπειρα δολοφονίας της Βούλγαρη;
«Θα το δούμε. Οι ιστορίες μυστηρίου δείχνουν ένα προφανή χαρακτήρα για ένα έγκλημα και αυτό ανατρέπεται μέχρι να καταλήξουμε στον πραγματικό δολοφόνο».
Οπότε θα γραφτεί το φινάλε. Αλήθεια, όταν ξεκινούσατε στον καλλιτεχνικό χώρο είχατε ονειρευτεί ότι θα είχατε αυτή τη σημαντική πορεία;
«Ο στόχος μου ήταν εξαρχής το θέατρο και γι’ αυτό κάποια στιγμή κατευθύνθηκα απόλυτα προς τα εκεί. Δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός να γίνω γνωστή. Δεν είχα κάποια βιασύνη. Θεωρώ ότι ήρθε πολύ νωρίς η αναγνωρισιμότητα και είχα περισσότερες ευκαιρίες. Και φυσικά το να έχεις την ευκαιρία της επιλογής είναι πολύ σημαντικό σε οποιαδήποτε δουλειά. Βέβαια, λόγω της κρίσης, έχουν υπάρξει διαστήματα που ήταν πιο περιορισμένες οι καταστάσεις, αλλά ήμουν και είμαι από τους τυχερούς του χώρου».
Στο Tv24 που κυκλοφορεί από την Κωνσταντίνα Γαρνέλη!