Η Νάνα Μούσχουρη έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα στο μουσικό στερέωμα και τίποτα δεν έγινε τυχαία. Οι δυσκολίες στην διαδρομή της ήταν πολλές. Η διεθνούς φήμης καλλιτέχνης παραχώρησε συνέντευξη στο Secret και στην Σάσα Σταμάτη για τη νέα τιμητική διάκριση, αλλά και για την πορεία της. Ακόμη αναφέρθηκε στην περιπέτεια της υγείας της.
Πώς αισθάνεστε που σήμερα γίνατε επίτιμή δημότης Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης και σας απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης, ως ένδειξη τιμής και σεβασμού στο πρόσωπό σας και ως ελάχιστη αναγνώριση του παγκόσμιας εμβέλειας έργου σας;
Είμαι πολύ συγκινημένη και πολύ υπερήφανη. Συγκινημένη γιατί είναι κάτι που ξέρω την αξία που έχει, την εμπιστοσύνη που µου έδειξαν, και έχω μια μεγάλη ευθύνη για αυτό. Αλλά είμαι συγχρόνως και περήφανη γιατί µε διάλεξαν. Έχουμε όλοι την αξιοπρέπειά µας, τη ζωή µας, αλλά δεν σημαίνει ότι αξίζεις αυτό. Είναι μια μεγάλη τιμή που µου γίνεται.
Είστε μια γυναίκα που έχει πουλήσει 380 εκατομμύρια δίσκους και εγώ βλέπω μια γυναίκα σεμνή και ταπεινή. Πώς το διαχειριστήκατε όλο αυτό;
Το διαχειρίστηκα πολύ απλά, γιατί πουλούσα δίσκους και λέγαμε μετά ότι θα κάνουμε έναν άλλον δίσκο. Έπρεπε να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο, µε το δικό µας γούστο βέβαια, να µη χάσουμε την πίστη του κόσμου σ’ εμάς, να µην παρουσιαστούμε µε κάτι προκλητικό ή δεν ξέρω εγώ τι, και µε αυτόν τον τρόπο συνεχίσαμε. Ο άνδρας µου ευτυχώς -που τον γνώρισα πολύ νέο- είναι της δουλειάς, παραγωγός µου, πρόσεχε και µου έλεγε: «Μην κάνεις λάθος, µην παρασυρθείς», γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να σε παρασύρουν.
Σας χαρακτηρίζουν και τα γυαλιά σας. Σκεφτήκατε ποτέ να τα βγάλετε;
Μέχρι και ο Μπελαφόντε δεν ήθελε τα γυαλιά µου, γιατί κανένας δεν φορούσε γυαλιά εκείνη την εποχή, και µου έλεγε: «∆εν είναι δυνατόν να βγαίνεις µε τα γυαλιά». ∆εν τα ήθελαν στην αρχή. Κάποτε, μάλιστα, όταν ήμουν στην Αμερική µε τον Μπελαφόντε, που µε διάλεξε για να τραγουδήσω μαζί του, ήρθε ο ίδιος και µου είπε: «Θέλω να βγάλεις τα γυαλιά σου. ∆εν μπορώ, υποφέρω να σε βλέπω µε τα γυαλιά στη σκηνή. Κανένας δεν φοράει γυαλιά». Έπειτα από αυτό, έβγαλα τα γυαλιά µου και τραγούδησα τρία βράδια χωρίς αυτά. Έπειτα από τρία βράδια, του είπα: «Κοιτάξτε, το καταλαβαίνω τι σκέφτεστε εσείς, αλλά εγώ αισθάνομαι πολύ άσχημά χωρίς τα γυαλιά µου. Κατ’ αρχάς, έχω μυωπία, δεν βλέπω καλά, και έπειτα θέλω να είμαι ο εαυτός µου. Έχω ανάγκη να φοράω γυαλιά. Θα τα φορέσω. Αν δεν σας αρέσουν, θα φύγω μαζί µε τα γυαλιά µου». Αν δεν ήθελε να αποδεχτεί τα γυαλιά µου, θα έφευγα τελείως από την παράσταση. Και µου είπε: «Εντάξει, θα το σκεφτώ». Πήγε και το σκέφτηκε, µε τους μουσικούς του ή µόνος του, και γύρισε πίσω ένα τέταρτο μετά και µου είπε: «Ξέρεις, αποφάσισα να σε κρατήσω και εσένα και τα γυαλιά σου».
Είχατε και μια περιπέτεια µε την υγεία σας. Τι ακριβώς συνέβη;
Το 2015 είχα καρκίνο στο πάγκρεας. Είμαι ακόμα εδώ. Πέρασα, μάλιστα, και περιτονίτιδα. Είχα πολλά πράγματα.
Φοβηθήκατε για τη ζωή σας;
Κοίταξε να δεις, όλοι φοβούνται. Και όταν είσαι έξω από τη χώρα σου, είσαι πιο ευαίσθητη, και γι’ αυτό τα πήγα πολύ δύσκολα. Αλλά τελικά άκουσα τον γιατρό µου – ήταν πολύ καλός γιατρός. Και τον έχω μέχρι και τώρα. Ο γιατρός µου ήταν για µένα η σωτηρία. Όταν έχω κάτι, πηγαίνω εκεί για να µε φροντίσει. Έχω περάσει πολλά.
Έχετε αυτογνωσία και είστε τόσο ψύχραιμη;
Ο Νίκος ο Γκάτσος μού έμαθε την αυτογνωσία. Πρέπει να βάλεις τον εαυτό σου να σκεφτεί αν φταις ή δεν φταις.